Πρακτικές δικτύωσης σχολείων: τα δίκτυα μάθησης ως μηχανισμός για την ενθάρρυνση της συνεχιζόμενης επαγγελματικής ανάπτυξης εκπαιδευτικών και διευθυντών
Περιεχόμενα
Περίληψη
Το κεφάλαιο εστιάζει στο ζήτημα της επιτυχούς δικτύωσης σχολικών μονάδων ως μέσο αλλαγής της εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Το ενδιαφέρον του κειμένου έγκειται στο γεγονός ότι δεν περιορίζεται απλά στο θεωρητικό υπόβαθρο της δικτύωσης, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την εννοιολογική διασαφήνιση του όρου «δίκτυο», και τους διευκολυντικούς και ανασταλτικούς παράγοντες της επιτυχημένης δικτύωσης, επιπρόσθετα εξετάζει την αξιοποίηση των πρακτικών δικτύωσης σχολείων με σκοπό την ενθάρρυνση της συνεχιζόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης εκπαιδευτικών και διευθυντών. Θεωρητική παραδοχή του κειμένου αποτελεί η πεποίθηση ότι η σύνδεση θεωρίας και πράξης διαμορφώνει πρακτικές συμμετοχικής-συνεργατικής έρευνας με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και της παρεχομένης εκπαίδευσης που παρέχει το ελληνικό δημόσιο σχολείο προς όφελος αλλοδαπών, παλιννοστούντων και γηγενών μαθητών
Λέξεις κλειδιά: δικτύωση, συνεχιζόμενη επαγγελματική ανάπτυξη εκπαιδευτικών, σχολική βελτίωση
Abstract
This chapter focuses on successful school networking as a mean of school change. However, its major contribution to the field is the fact that it does not only reports on literature review of networking, which includes, among others, the conceptual definition of the term "network ", the facilitators and inhibitors of successful networking. It also concentrates on how networking practices may help to encourage teachers' and principals' continuing professional development. The theoretical assumption of the text is that the connection between theory and practice shapes practices of action and collaborative research aiming at improving the quality of the education provided by the Greek educational system for the benefit of foreigner, repatriated and native students.
Key words: Networks, continuing professional development of teachers, school improvement