β. Για ποιους λόγους τα παιδιά εκφοβίζουν;

Τα παιδιά, συνήθως, εκφοβίζοντας

• κερδίζουν κάτι είτε  αυτό είναι το χαρτζιλίκι είτε άλλα αντικείμενα των συμμαθητών και συμμαθητριών τους
• γίνονται συχνά πιο δημοφιλή
• αποκτούν μεγαλύτερη δύναμη
• κυριαρχούν στην ομάδα των συνομηλίκων
• νιώθουν πολλές φορές μια ευχαρίστηση από τον πανικό που προκαλούν
• σπάνε τη μονοτονία, γιατί, συχνά, βαριούνται στο χώρο του σχολείου
• μιμούνται επιθετικές συμπεριφορές ατόμων από την οικογένεια ή το σχολείο
• Πολλές φορές, ακόμα, κάποια παιδιά εκφοβίζουν, γιατί
• δεν αποδέχονται τα παιδιά που είναι με κάποιο τρόπο διαφορετικά. Συχνά, τα ακούμε να λένε: «Φυσικά τον κοροϊδεύουμε. Δεν είναι φυσιολογικός!»
• πιέζονται από  την ομάδα των συνομηλίκων ή υπακούν στις   εντολές άλλων παιδιών δυνατότερων από αυτά
• Πολλά παιδιά φτάνουν στο σημείο να εκφοβίζουν ή να γίνονται θύματα εκφοβισμού, εξαιτίας κάποιων χαρακτηριστικών που έχουν ή εξαιτίας προβλημάτων που υπάρχουν στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία γενικότερα, αφού μας επηρεάζουν είτε αρνητικά είτε θετικά όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Τα παιδιά που εκφοβίζουν

• είναι συνήθως περισσότερο βίαια σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά
• θυμώνουν πιο εύκολα
• θέλουν να κυριαρχούν
• έχουν συνήθως μεγαλύτερη σωματική δύναμη από τα παιδιά που εκφοβίζουν
• δεν μπορούν να μπουν εύκολα στη θέση του άλλου
• δεν ενδιαφέρονται πολύ για τα συναισθήματα των άλλων

Τα παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού

• νιώθουν περισσότερο άγχος και ανασφάλεια
• είναι συνήθως ευαίσθητα, ήσυχα και ντροπαλά
• κλαίνε συχνά και δεν έχουν πολλούς φίλους
• δεν πιστεύουν πολύ στον εαυτό τους
• δεν διεκδικούν αυτό που θέλουν και υποχωρούν εύκολα
• είναι, ίσως, διαφορετικά (μπορεί να έχουν, για παράδειγμα, μια αναπηρία ή να είναι από άλλη χώρα)
• τα πηγαίνουν καλύτερα με τους μεγάλους από ό,τι με τους συνομήλικους

Πολύ σημαντικό ρόλο, όμως, παίζει και

η οικογένεια και ο τρόπος που μεγαλώνουμε:

• Τα παιδιά που εκφοβίζουν μπορεί να μεγαλώνουν σε οικογένειες που δεν τους βάζουν όρια, δεν τα ελέγχουν ή επαινούν την επιθετική τους συμπεριφορά. Μπορεί  οι γονείς τους να τα τιμωρούν πολύ  σκληρά, να τους φέρονται χωρίς ζεστασιά και τρυφερότητα ή να μην ενδιαφέρονται για αυτά και να τα απορρίπτουν. Πολλές φορές, μπορεί μέσα στο σπίτι να υπάρχουν καβγάδες και βία που επηρεάζουν αρνητικά όλα τα παιδιά.
• Τα παιδιά πάλι που γίνονται ευκολότερα θύματα εκφοβισμού μπορεί να έχουν γονείς που τα προστατεύουν υπερβολικά και δεν τα βοηθούν να γίνουν ανεξάρτητα.

Για τον εκφοβισμό ευθύνεται πολλές φορές και

το σχολείο:

Όταν ανέχεται, δικαιολογεί ή αδιαφορεί για τα περιστατικά εκφοβισμού, όταν ενδιαφέρεται περισσότερο για τους βαθμούς και λιγότερο για τη συμπεριφορά των παιδιών, όταν προωθεί την ανταγωνιστικότητα και όχι τη συνεργασία ανάμεσα στα παιδιά ή όταν είναι πολύ αυστηρό και δεν επικοινωνεί με τα παιδιά, τότε τα περιστατικά εκφοβισμού αυξάνονται.

η κοινωνία:

Όταν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία πιστεύουν πως ο εκφοβισμός δεν είναι κάτι κακό και πως τα αγόρια πρέπει να είναι επιθετικά, όταν χρησιμοποιούν τη βία και αυστηρά μέτρα πειθαρχίας και τιμωρίας, όταν δεν αποδέχονται όσους είναι διαφορετικοί και δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους συμφέρον, αδιαφορώντας για τους άλλους, τότε υπάρχει εκφοβισμός.

τα μέσα μαζικής ενημέρωσης:

Όταν προβάλλουν συνεχώς σκηνές βίας, δίνουν το μήνυμα πως η βία και ο εκφοβισμός είναι οι μόνοι τρόποι για να λύνουμε τις διαφορές μας.