Η ψυχοσυναισθηματική εμπειρία των σχέσεων στον σύλλογο διδασκόντων: χτίζοντας και ξαναχτίζοντας τους δεσμούς ...

Βιβλιογραφία

Bion, W.R. (1959). Επιθέσεις στους δεσμούς. International Journal of Psycho- Analysis, 40, Parts 5-6.

Bion, W.R. (1961). Experiencew in groups.London:Tavistock

Blanchet, A. & Trognon, A. (1997). Ψυχολογία Ομάδων, μτφρ. Δ. Παπαδόπουλος. Αθήνα: Σαβάλλας.

Clark,Chr. (1995).Οι εκπαιδευτικοί ως σχεδιαστές στην αυτοκαθοδηγούμενη επαγγελματική εξέλιξη. Στο A. Hargreaves & Μ. Fullan (Επιμ.), Η εξέλιξη των εκπαιδευτικών (σσ. 124-138). Αθήνα : Πατάκης

Dewey, J.(1930). Πως σκεπτόμεθα, μτφρ Γ, Κατσαμά.Αθήνα

Elliott, J. (1991). Action Research for educational change. Philadelphia:University Press

Elliott, J. (2005). Ο εκπαιδευτικός ως μέλος μιας δικτυωμένης κοινότητας μάθηση. Στο Γ. Μπαγάκης (Eπιμ.), Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού (σσ. 42-62). Αθήνα: Μεταίχμιο.

Fontana, D.(1996).Ψυχολογία για εκπαιδευτικούς, μτφρ. Μ. Λιώμη. Αθήνα:Σαββάλας

Freire, P. & Shor, I. (2008). Απελευθερωτική παιδαγωγική, μτφρ. Γ. Κουλαουζίδης. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Hargreaves, A. (1995). Νοοτροπίες των εκπαιδευτικών: Ένας στόχος αλλαγής. Στο A. Hargreaves & Μ. Fullan (Επιμ.), Η εξέλιξη των εκπαιδευτικών (σσ. 329-365) Αθήνα: Πατάκης.wood, R.( 2008). Λεξικό της κλαινικής σκέψης, μτφρ. Γ. Βενιζέλου, Μ. Ζωγράφου, Κ. Καπώνη & Γ. Χαλκιά. Αθήνα: Νοόγραμμα Εκδοτική.

Huberman, M. (1995). Η εξέλιξη των εκπαιδευτικών και η διδακτική ικανότητα. Στο Hargreaves & Μ. Fullan (Επιμ.), Η εξέλιξη των εκπαιδευτικών (σσ. 193-223). Αθήνα: Πατάκης .

Ιωαννίδης, Χ. (2012). Ομάδα έργου. Στο O. Μαράτου & K. Μπαζαρίδης (Επιμ.), Wilfred R. Bion. Η συμβολή του στην ψυχανάλυση (σσ. 125-135). Αθήνα: Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρία/ Νήσος.

Κατσαρού, Ε. & Δεδούλη, Μ. (2008). Επιμόρφωση και Αξιολόγηση στο χώρο της Εκπαίδευσης. Αθήνα: ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Klein, M. & Riviere, J. (2008). Η αγάπη και το μίσος. Η ανάγκη της επανόρθωσης, μτφρ. Ευάγγ. Γράψας. Αθήνα: Κονιδάρη.

Μανωλόπουλος, Σ. (2011). Ψυχικοί Δεσμοί, κοινωνικοί θεσμοί. Αθήνα: Γαβριηλίδης.

Μαράτου, Ο. & Μπαζαρίδης, Κ. (Επιμ.) (2012). Wilgred R. Bion. Η συμβολή του στην ψυχανάλυση. Αθήνα: Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρία/ Νήσος.

Μαρμαρινός, Ι. (2000). Το σχολικό πρόγραμμα. Αθήνα.

Mezirow, J. (1991). Transfomative dimensions of adult learning. San Francisco:Jossey-Bass.

Μοκό, Ζ. (1997). Ψυχανάλυση και εκπαίδευση, μτφρ. Ν. Παπαγιάννη. Αθήνα: Καστανιώτη.

Μπαγάκης, Γ. (2005). Προς αναζήτηση σύγχρονων λειτουργικών στοιχείων και επαγγελματικής ανάπτυξης του εκπαιδευτικού. Ο ρόλος του «κριτικού φίλου» και του «διευκολυντή» στις επιστήμες. Στο Κ. Βρατσάλης (Επιμ.), Κείμενα για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών (σσ.191-206). Αθήνα: Ατραπός.

Nαυρίδης, Κ. (1994). Κλινική κοινωνική ψυχολογία. Αθήνα: Παπαζήση

Σάλτζμπεργκερ-Ουίντενμπεργκ, Ι., Χένρι, Τ. & Όσμπορν Ε. (1996). Η συναισθηματική εμπειρία της μάθησης και της διδασκαλίας, μτφρ. Ε. Τζελέπογλου. Αθήνα: Καστανιώτη

Schmid - Kitsikis, E. (2011). Wilfed R. Bion, μτφρ. Αμ. Ατσαλάκη & Π. Κεφάλας. Αθήνα: ΒΗΤΑ.

Winnicott, D.W.(2003). Διαδικασίες ωρίμανσης και διευκολυντικό περιβάλλον. Μελέτες για τη θεωρία της συναισθηματικής ανάπτυξης, μτφρ. Θ. Χατζόπουλος. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.