Ο ρόλος του σχολικού συμβούλου στη βελτίωση του έργου της σχολικής μονάδας. Θεωρητικές επισημάνσεις και παιδαγωγικές πρακτικές

Βιβλιογραφία

Aγγελίδης, Π. & Mαυροειδής, Γ. (2004). Εκπαιδευτικές καινοτομίες για το σχολείο του μέλλοντος. Aθήνα: Τυπωθήτω.

Altrichter, H., Posch, P. & Someck, B. (2001).Οι εκπαιδευτικοί ερευνούν το έργο τους. Μια εισαγωγή στις μεθόδους της έρευνας δράσης, μτφ. Μ Δεληγιάννη. Aθήνα: Μεταίχμιο.

Altrichter, H., Feldman, Α., Posch, P. & Somekh, B. ( 2007)2. Teachers investigate their work: αn introduction to action research across the professions. New York: Routledge.

Aρτινοπούλου, Β. (2010). Η σχολική διαμεσολάβηση. Εκπαιδεύοντας τους μαθητές στη διαχείριση της βίας και του εκφοβισμού. Aθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη.

Avgitidou, S. (2009). Participation, roles and processes in a collaborative action research project: a reflexive account of the facilitator. Educational Action Research, 17 (4), pp.585-600.

Bozeman, B. & Feeney, M. K. (2007). Toward a useful theory of mentoring: a conceptual analysis and critique. Administration and Society, 39 (6), pp. 719-739.

Buell, C. (2004). Models of mentoring in communication. Communication Review, 53 (1), pp. 56-73.

Busher, H. (1990). Conflicts and Tensions in Being a Change Agent. Ιn: P. Lomax (Εds.), Managing staff development in schools: an action research approach. Philadelphia, Multilingual Matters LTD, pp. 20-36.

Carr, W. & Kemmis, S. (1986). Becoming critical: education, knowledge, and action research. London: Falmer Press.

Carr, W. & Kemmis, S. (1997). Για μια κριτική εκπαιδευτική θεωρία, μτφρ. Α. Λαμπράκη-Παγανού κ.ά. Θεσσαλονίκη: Κώδικας.

Γιοκαρίνης, Κ. (2000). Ο σχολικός σύμβουλος. Aθήνα: Γρηγόρης.

Coelho, Ε. (2007). Διδασκαλία και μάθηση στα πολυπολιτισμικά σχολεία, μτφρ. Λάγουρη Μ. κ.ά. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.

Dana, N. F. & Silva, D. Y. (2003). The reflective educator's guide to classroom research. Learning to teach and teaching to learn through practitioner inquiry. Thousand Oaks: Corwin Press.

De Vecchi, G. (2003). Διδάσκοντας μαζί, μαθαίνοντας μαζί, μτφr. Ι. Kαλογνώμης. Aθήνα:Σαββάλας.

Δημητριάδου, Κ. & Eυσταθίου, Μ. (2007). Ο αναστοχασμός ως εργαλείο επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών σε πλαίσια επιμορφωτικών δράσεων: ένα παράδειγμα εφαρμογής (Reflection as a tool for the professional development of educators in educational contexts: an example of application). Στο International Conference for Open and Distance Learning 2007 (σσ. 335-342), τ. Β΄, Aθήνα: Προπομπός.

Δημητριάδου, Κ. & Eυσταθίου, Μ. (2008). Διδακτικές προσεγγίσεις σε μικτές τάξεις. Στο Δ. Κ. Mαυροσκούφης (Eπιμ.), Ένταξη παιδιών παλιννοστούντων και αλλοδαπών στο σχολείο (γυμνάσιο), Οδηγός Επιμόρφωσης. Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και Αγωγή (σσ. 67-85). ΥΠΕΠΘ.

Dimitriadou, C. & Efstathiou, M. (2012). Fostering Teachers' Intercultural Competency at School: the Outcomes of a Participatory Action Research Project. In Ν. Palaiologou & G. Dietz (Eds.), Mapping the Broad Field of Multicultural Education Worldwide. Towards the Development of a New Citizen (pp. 296-313). Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing.

Eυαγγέλου, Ο. (2007). Διαπολιτισμικά Αναλυτικά Προγράμματα. Aθήνα: τυπωθήτω.

Eυσταθίου, Μ. (2010). Όψεις συναισθηματικής νοημοσύνης μαθητών σε πειραματικά σχολεία. Μια μελέτη περίπτωσης. Διημερίδα Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ηλεκτρονικά Πρακτικά & ΧΡΟΝΙΚΑ Πειραματικού Σχολείου Α.Π.Θ., 2011, 21, σσ. 26 – 34.

Feldman, Α. & Weiss, Τ. (2010). Understanding change in teachers' ways of being through collaborative action research: a cultural–historical activity theory analysis, Educational Action Research, 18 (1), pp. 29-55.

Good, T. L. & Brophy, J. E. (2000)8. Looking in classrooms. New York: Longman.

Θάνος, Θ. (Eπιμ.) (2010). Η διαμεσολάβηση στο σχολείο και την κοινωνία. Aθήνα: Πεδίο.

Joyce, B. & Weil, M. (1986)3. Models of teaching. London: Prentice-Hall.

Kαλαϊτζοπούλου, Μ. (2001). Ο εκπαιδευτικός ως στοχαζόμενος επαγγελματίας. Aθήνα: Τυπωθήτω.

Kαλεσοπούλου, Δ. (επιμ.), (2011). Παιδί και εκπαίδευση στο μουσείο. Aθήνα: Πατάκης.

Kαψάλης, Α. & Nημά, Ε. (2002). Σύγχρονη διδακτική. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Kirchem, R.G. (1998). Mentoring employees, Orange County Society for Technical Communication.

Kοσσυβάκη, Φ. (1998). Κριτική επικοινωνιακή διδασκαλία. Κριτική Προσέγγιση της Διδακτικής Πράξης. Aθήνα: Gutenberg.

Kοσσυβάκη, Φ. (2003). Εναλλακτική Διδακτική. Προτάσεις για τη μετάβαση από τη Διδακτική του αντικειμένου στη Διδακτική του ενεργού υποκειμένου. Aθήνα: Gutenberg.

Kress, G. & Van Leeuwen, Th. (1996). Reading images: the grammar of visual design. London: RKP.

Ματσαγγούρας, Η.(2002). Στρατηγικές διδασκαλίας. Η κριτική σκέψη στη διδακτική πράξη. Αθήνα: Gutenberg.

Ματσαγγούρας, Η.(2004). Η διαθεματικότητα στη σχολική γνώση. Αθήνα:Γρηγόρης.

Mezirow, J. et al (2007). Η Μετασχηματίζουσα μάθηση, μτφρ. Γ. Kουλαουζίδης. Aθήνα: Μεταίχμιο.

Nικολάου, Γ. (2005). Διαπολιτισμική διδακτική. Το νέο περιβάλλον – Βασικές αρχές. Aθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Ξωχέλλης, Π. (2005). Ο εκπαιδευτικός στον σύγχρονο κόσμο. Aθήνα: Τυπωθήτω.

Παλαιολόγου, Ν. & Eυαγγέλου, Ο. (2003). Διαπολιτισμική παιδαγωγική. Εκπαιδευτικές, διδακτικές και ψυχολογικές προσεγγίσεις. Aθήνα: Ατραπός.

Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση (www.TheatroEdu.gr).

Παπαναούμ, Ζ. (2003). Το Επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Aθήνα: τυπωθήτω.

Somekh, B. (2006). Action research: a methodology for change and development. New York: Open University Press.

Tomlinson, Κ. A. (2005). Διαφοροποίηση της εργασίας στην αίθουσα διδασκαλίας. μτφρ. Θεοφιλίδης & Μαρτίδου. Aθήνα: Γρηγόρης.

Wenger, E. & Snyder, W. (2000). Learning in communities, LINEZine. Available: http://www.linezine.com/1/features/ewwslc.htm. Retrieved: 20/5/2013.

Χατζηδήμου, Δ. (2007). Εισαγωγή στη θεματική της διδακτικής. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης.

Zeichner, K. M.(2003). Teacher research as professional development for P–12 educators in the USA. Educational Action Research, 11 (2), pp. 301–325.