Ένα σχολείο «εργάζεται διαπολιτισμικά»: Προϋποθέσεις και παιδαγωγικοί χειρισμοί

3. Επίλογος

Κλείνοντας, είναι βασικό να τονιστεί ότι ένα σχολείο μπορεί να θεωρηθεί ότι εργάζεται διαπολιτισμικά και διαχειρίζεται την ετερότητα με επιτυχία, όταν διαθέτει την ικανότητα του αναστοχασμού. Ο αναστοχασμός έχει στόχο, μέσα από μια διαδικασία παρατήρησης των παιδαγωγικών πρακτικών που ακολουθούνται, να αποκαλύπτει άρρητους μηχανισμούς διακρίσεων που αρχικά δε μας γίνονται συνειδητοί. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό το σχολείο να εντοπίζει την πιθανή συμβολή του στην ανάπτυξη, τη διατήρηση και την ενίσχυση άνισων εκπαιδευτικών διαδικασιών. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο μιας λογικής συνευθύνης στη σχολική μονάδα για την εκπλήρωση των κοινών στόχων και της κοινής αποστολής, η οποία διαμορφώνει, όπως είναι γνωστό, το σχολικό κλίμα με συγκεκριμένο ουσιαστικό τρόπο. Ο στόχος εδώ είναι το σχολείο να μη συμβάλλει, ακόμα και όταν αυτό γίνεται ασυνείδητα, στη μετατροπή της πολιτισμικής ετερότητας σε εκπαιδευτική ανισότητα. Σε αυτό μπορεί χωρίς αμφιβολία να συνεισφέρει η σύγχρονη επιστημονική θεωρία και έρευνα που έχει τη δυνατότητα να «μπολιάσει» την εκπαιδευτική διαδικασία με νέες πρακτικές- αλλά και αντίστροφα, η εκπαιδευτική πράξη είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είναι ανοιχτή σε πειραματισμούς και καινοτομίες, ώστε να εφοδιάζει περαιτέρω την έρευνα και την επιστημονική θεωρία στο πεδίο της Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής και σε άλλα επιστημονικά πεδία που έχουν στο επίκεντρό τους την ετερότητα στην εκπαίδευση.