Basic HTML Version
«Πρώτος στόχος του προγράμματος ήταν να τεθούν ερωτήματα όπως: Τι
είναι πολιτιστική ταυτότητα; Έχουμεως σύνολο στην τάξη κοινή πολιτιστική
ταυτότητα; Σε ποιες πνευματικές παραδόσεις βασίζεται; Υπάρχει ελληνική
πολιτιστική ταυτότητα; Τι ρόλο έχει παίξει το ελληνικό σχολείο στην
ανάπτυξή της; Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στην πολιτιστική ταυτότητα
μητέρας και πατέρα, και ποιες είναι αυτές; Υπάρχουν πολιτισμοί ανώτεροι
και κατώτεροι; Τι ρόλο μπορεί να παίξει η καλλιτεχνική παιδεία και ο
πολιτισμός ως αντίδοτο στις πολιτιστικές διαφορές, στην ξενοφοβία και
τον ρατσισμό; Υπάρχει εικαστική σκέψη και πλαστική γλώσσα κοινή για
όλους τους ανθρώπους; Πώς μπορεί η πολιτιστική διαφορά να αποτελεί
πλούτο για μια κοινωνία; Τα ερωτήματα αυτά συζητήθηκαν χωρίς να
υπάρχουν απαντήσεις εκ των προτέρων από τη μεριά του υπεύθυνου
καθηγητή, που παράθετε τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν και
προσπαθούσε να βοηθήσει όλα τα μέλη της ομάδας να εκφράσουν τις
σκέψεις τους».
«Κατά την γνώμη του καθηγητή, το πρόγραμμα βοήθησε να αναδειχτούν
προβλήματα ταυτότητας που υπήρχαν σε μέλη της ομάδας και να
εκλογικευτούν, γεγονός απελευθερωτικό συναισθηματικά γι’ αυτά. Τα
προβλήματα αυτά είχαν να κάνουν με τις διαφορετικές πολιτιστικές
παραδόσεις που συνυπάρχουν μέσα στα σπίτια τους, που γεννούν
εντάσεις, απωθήσεις, αισθήματα ανωτερότητας ή μειονεξίας. Τα
αισθήματα αυτά σε αρκετές περιπτώσεις μεταβιβάζονται από τους γονείς
στα παιδιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μαθήτρια της ομάδας η
οποία αποκάλυψε την καταγωγή της μητέρας της (Ιράν) μόνο στο τέλος
της χρονιάς. Σύμφωνα με τη μαθήτρια, δεν το είχε αναφέρει γιατί η
μητέρα της θεωρεί τον εαυτό της Ελληνίδα και δε θέλει να συζητάει για
τη χώρα που γεννήθηκε».
Από τη γραπτή αναφορά του Καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου που
συνεργάστηκε με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
81
Μαθήτριες και μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου,
που συνεργάστηκε με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, μπροστά στο
έργο τους.
Η αποδοχή της διαφορετικότητας και οι διαπολιτισμικές δράσεις οδηγούν
στον διαπολιτισμικό διάλογο. Κάποια μουσεία προσπάθησαν τα τελευταία
χρόνια να γίνουν τόποι ουδέτεροι, όπου θα μπορούσε να διεξαχθεί
διαπολιτισμικός διάλογος. Στον διαπολιτισμικό διάλογο δεν αρκούμαστε
στο νααποδεχόμαστε τον άλλον, αλλά προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε
μαζί του ανταλλάσσοντας πληροφορίες και προσπαθώντας να έρθει ο
ένας στη θέση του άλλου. Αν υπάρχουν διαφορές και συγκρούσεις, δεν
τις αποσιωπούμε, αλλά προσπαθούμε να τις επεξεργαστούμε ήρεμα
και νηφάλια ώστε να έρθουμε σε κάποια συμφωνία. Ούτως ή άλλως ο
κόσμος μας είναι γεμάτος από ανθρώπους με υβριδικές ταυτότητες.
Διαπολιτισμικός διάλογος