Basic HTML Version
71
Οι οικογενειακές φωτογραφίες είναι πολύ σημαντικές για τα παιδιά,
ιδίως της μικρότερης ηλικίας, καθώς μέσα από αυτές μπορούν να
κατανοήσουν το δικό τους προσωπικό παρελθόν, των γονέων τους και
άλλων προσώπων του οικογενειακού περιβάλλοντός τους. Καλλιεργούν
έτσι μια αυτοβιογραφική μνήμη, η οποία τα βοηθά να αποκτήσουν και
σημασιολογική μνήμη, η οποία συνδέεται με ιστορικά γεγονότα, και να
αποκτήσουν αφηγηματικές δεξιότητες. Κατανοούν, λοιπόν, τα παιδιά ότι,
για ναδημιουργηθεί η ιστορία, είναι απαραίτητη η γλώσσα και οι αφηγήσεις
γεγονότων που θυμόμαστε. Τα αντικείμενα αποτελούν πολλές φορές
επίσης μέρος αυτών των αφηγήσεων, οπότε ονομάζονται οικογενειακά
κειμήλια. Από τα πιο κοινά και συνηθισμένα κειμήλια είναι οι φωτογραφίες.
Στη διαπολιτισμική εκπαίδευση είναι πολύ συνηθισμένο να δουλεύουμε
με αυτού του είδους τα αντικείμενα, όπως είναι οι φωτογραφίες, καθώς
μέσα από αυτά μπορούν να μιλήσουν τα παιδιά για τον εαυτό τους και για
το παρελθόν τους. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, δεν είναι πάντα εφικτό, καθώς
πολλές φορές αλλοδαποί μετανάστες και πρόσφυγες δεν έχουν μαζί
τους τέτοιου είδους αντικείμενα.
Οικογενειακές ιστορίες
«Η ιστορία του Μπάμπα: Ο Μπάμπας είναι από την Αλβανία και ήρθε
στη Ελλάδα για να βρει δουλειά. Η γυναίκα του είναι από τη Ρωσία και
έχουν δύο παιδιά. Η δουλειά του είναι να σκάβει, αλλά μια μέρα θα βρει
έναν θησαυρό. Του αρέσει να κολυμπάει και το όνειρό του είναι να πη-
γαίνουν τα παιδιά του σχολείο και να μαθαίνουν γράμματα».
Κείμενο νήπιου του 6
ου
Νηπιαγωγείου Περαίας, το οποίο συνεργάστηκε με το
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
«Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, κατά την υλοποίηση
του προγράμματος «Ξεδιπλώνω και απλώνω: Σκέψεις, Συναισθήματα,
Όνειρα», οι μουσειοπαιδαγωγοί σκέφτηκαν ότι καλό θα ήταν, με αφορμή
το έργο τέχνης του Π. Αλκίδη «Οικογενειακά Πορτρέτα I», οι μαθητές και
οι μαθήτριες να αναζητήσουν οικογενειακές φωτογραφίες των γονέων
τους και να ζητήσουν από εκείνους να τους διηγηθούν τις ιστορίες που
κρύβονται πίσω από τις φωτογραφίες.
Το συγκεκριμένο πρότζεκτ τελικά δεν υλοποιήθηκε, καθώς πολλά παιδιά
δεν είχαν οικογενειακές φωτογραφίες από τους προγόνους τους, όταν
αυτοί διέμεναν σε διαφορετικές χώρες».
Από τη γραπτή αναφορά του Δημοτικού Σχολείου Ν. Φώκαιας Χαλκιδικής το
οποίο συνεργάστηκε με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
«Οι γονείς σε συνεργασία με τα παιδιά συμπληρώνουν ένα σχεδιάγραμμα
με την καταγωγή όλης της οικογένειάς τους και στη συνέχειαπαρουσιάζουν
το γενεαλογικό τους δένδρο και το σχεδιάγραμμα της καταγωγής στους
υπόλοιπους. Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση ότι όλες οι οικογένειες στην
τάξη μας έχουν προσφυγικό ή μεταναστευτικό παρελθόν. Πρόσφατο,
ως αλλοδαποί μετανάστες από την Αλβανία ή παλιννοστήσαντες από τις
χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ή παλιότερο ως πρόσφυγες από
την Ανατολική Θράκη και τη Μ. Ασία ή ως οικονομικοί μετανάστες στη
Γερμανία. Η διαπίστωση αυτή δίνει το έναυσμα για συζητήσεις ανάμεσα
στους γονείς και ανταλλαγή εμπειριών και συναισθημάτων».
Από τη γραπτή αναφορά του 6
ου
Νηπιαγωγείου Περαίας, το οποίο συνεργάστηκε
με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Συζητώντας με τους γονείς για τις οικογενειακές φωτογραφίες στο
6
ο
Νηπιαγωγείο Περαίας, το οποίο συνεργάστηκε με το Μακεδονικό
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.